Gepubliceerd: 11 Feb 2021
Ruim vier jaar lang volgen we de casus van Anis - een politieagent – die onterecht werd aangehouden, er volgde een lange doofpotaffaire en uiteindelijk is er een onderzoek ingesteld. De commissie die het onderzoek leidde heeft deze week gerapporteerd. Anis heeft gelijk gekregen.
Wat is er gebeurd?
Anis - een politieagent - werd bijna vier jaar geleden hardhandig aangehouden door zijn eigen collega's. Anis deed zijn verhaal in de documentaire Verdacht, die in 2018 op televisie was. Wij maakten een chronologie van zijn zaak. Daarin vertelt Anis dat de arrestatie door inspecteur Hoekerswever onterecht en hardhandig was en gepaard ging met beledigende uitspraken.
Anis kwam die dag met zijn broertje mee om een aangifte te doen waarvoor zij een afspraak hadden. De baliemedewerkers weigerden om de aangifte op te nemen. Toen Anis op zijn rechten stond werd hij hardhandig gearresteerd. Vier jaar na de aanhouding en een lange doofpotaffaire werd er een onderzoek ingesteld. Gisteren publiceerde een commissie die de zaak onderzocht haar resultaten.
Wat oordeelt de commissie?
De commissie is kritisch over alle betrokkenen, ook over Anis. Volgens de commissie was Anis irritant doordat hij de baliemedewerkers op een denigrerende manier de les heeft gelezen. De commissie benadrukt dat uit de beelden blijkt dat hij niet heeft geschreeuwd, ze niet heeft geïntimideerd of zich op een andere manier misdragen heeft. De politiemedewerkers in Enschede, de nationale politie en het OM komen er heel wat minder goed van af. De commissie constateert het volgende:
- De baliemedewerkers waren kribbig en onvriendelijk.
- De baliemedewerkers weigerden om de aangifte op te nemen, ondanks dat er een afspraak voor gemaakt was.
- De baliemedewerkers riepen hun collega’s erbij en omschreven Anis als intimiderend en provocerend. Het optreden van de collega’s was hierop gebaseerd. Uit camerabeelden blijkt later dat dit feitelijk onjuist was.
- De baliemedewerkers hebben een proces-verbaal opgemaakt dat dezelfde feitelijke onjuistheden bevatte.
- De briefing van de inspecteur die Anis aanhield, zat vol eigen oordelen.
- De inspecteur heeft zich kwetsend, denigrerend en discriminerend uitgelaten tegen Anis.
- De inspecteur heeft de situatie niet objectief beoordeeld, geen hoor en wederhoor toegepast en door zijn optreden is de situatie geëscaleerd.
- Het OM besloot, na het bekijken van de beelden, dat de betrokken inspecteur vervolgd zou worden, tenzij de politie zelf maatregelen zou nemen. De politie gaf de inspecteur een berisping, waartegen de inspecteur een bezwaar indiende bij de bezwaaradviescommissie (BAC). De BAC keek alleen naar de proces-verbalen, maar niet naar de beelden. Ook was er geen hoor en wederhoor – Anis werd niet gehoord.
- De inspecteur kreeg gelijk, zijn berisping werd geschrapt door de korpschef, en het OM had daarop tot vervolging moeten overgaan. Dat deed het OM niet, sterker nog, in een rechtszaak eiste het OM vrijspraak. Deze draai van 180 graden heeft het OM niet toegelicht.
Onze visie
Anis krijgt eindelijk officieel gelijk, maar ruim vier jaar na de aanhouding heeft Anis nog steeds geen excuses gekregen. De politie en het OM moeten door het stof en excuses maken aan Anis. Verder is het van groot belang dat zijn naam gezuiverd wordt binnen de gehele politie organisatie en daarbuiten. De grote vraag is ook: wat gebeurt er met de inspecteur die zich misdragen heeft? Welke lering trekken de politie en het OM uit deze casus? Het OM moet haar beoordelingsproces onder de loep nemen, de politie moet het integriteitsbeleid herzien en maatregelen bij schending daarvan herdefiniëren.